جزیره‌ها ذاتا غریبند چون تکه‌ای از خشکی‌اند در آب، اما جزیره‌ای که ما این هفته قصد داریم به شما معرفی کنیم از همه جزیره‌های دیگر دنیا غریب‌تر است و تنهاتر، چرا که تنها جزیره ایرانی دریای خزر محسوب می‌شود و کمتر کسی آن را می‌شناسد و بدتر این که پژوهش‌ها ثابت کرده‌اند در خاک آن نفت وجود دارد و همین خبر ناخوش، بلای جان جزیره شده است. جزیره ما را شناختید؟ آشوراده!
جزیره تنهای ما، از شمال به دریاچه خزر، از شرق به تنگه‌ای باریک موسوم به «تنگه چپق‌اوغلی» و از غرب به کانال طبیعی خزینی و ادامه شبه جزیره میانکاله و از جنوب به خلیج گرگان منتهی می‌شود و بخشی از استان گلستان به حساب می‌آید و در ۵ کیلومتری غرب بندر ترکمن قرار دارد.
در دانشنامه آزاد ویکی پدیا درباره مرجع کلمه «آشوراده» نوشته شده: این لفظ در زبان ترکمنی به معنای «جزیره آشور» است و دارای دو بخش آشیر (آشور) و آدا (جزیره) آشیرآدا = آشوراده است. ترکمن‌ها به این جزیره «مال آشیر» هم می‌گویند زیرا در زمان‌های قدیم از ساحل بندر ترکمن دام‌های خود را جهت چرا به این جزیره می‌رساندند و در این لفظ «مال» به معنای «دام» و «آشیر» به معنای مصدری «رساندن» است. برای دیدار با جزیره تنهایی، باید اول به گرگان سفر کنید و بعد به بندر ترکمن بروید تا قایق موتوری‌های رنگ و رو رفته شما را سوار کنند و ببرند تا جزیره که نه فقط به عنوان تنها جزیره موجود در دریای خزر مهم محسوب می‌شود بلکه قرار گرفتن آن در تالاب بین‌المللی میانکاله و ثبت جهانی‌اش در یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره نیز بر اهمیت آن افزوده است.
اگر به آشوراده رفتید احتمالا بقایایی از یک دژ را هم خواهید دید. این دژ تخریب شده، متعلق به روس‌هایی هستند که در دوران آغامحمد خان به جزیره آمدند و آن را بنا کردند، اما از آنجا که آشوراده در گذشته با این حال ما که اثری و یا یادگار دوران صفوی هستند چرا که این منطقه پیشتر شکارگاه شاهان صفوی بوده است.
اهالی آشوراده که حالا بسیاری از آنها یا به خاطر بالا آمدن سطح دریا و زیر آب رفتن نیمی از جزیره در سال ۱۳۷۴ یا به خاطر سیل سال ۱۳۷۲، به یکی از شهرک‌های بندر ترکمن کوچیده‌اند، می‌گویند .آشوراده در گذشته‌های دور مجموعه‌ای از ۳ جزیره بوده است که ۲ جزیره کوچک آن زیر آب رفته‌اند و فقط یک جزیره از آن باقی مانده است.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
